طلا جواهر تبریز
طلا و جواهرات هر جامعه نقشی مهم در نمایش وضعیت اجتماعی آن جامعه دارند. ایران دارای تاریخچه ای غنی در این زمینه است. ایران از نظر جغرافیایی واقع بر روی کمربند معدنی جهان است. به عقیده ی باستان شناسان طلا در ایران از هزاره ی سوم قبل از میلاد مورد استفاده قرار می گرفته و با آن اشیای زینتی درست می کردند.
شاه عباس از معادن طلای اطراف تبریز طلا استخراج می کرد اما پس از مدتی این کار را متوقف کرد چون عایدات پاسخگوی خرج و مخارج آن نبودند. در دوره ی قاجاریه هم بهره برداری از معادن طلا انجام میشد.
سکه طلا برای اولین بار در جهان در دوره ی هخامنشیان به دستور داریوش کبیر ضرب گردید که آن را داریک می نامیدند. لازم به ذکر است که تا آن زمان هیچ سکه ی طلایی در دنیا ضرب نشده بود. سکه های رایج معمولاً از جنس نقره، مفرغ و مس ساخته می شدند.
نیاکان و اجداد ما علاقه ی بسیار زیادی به هنر جواهرسازی داشته اند. ایرانیان در گذشته بسیار علاقه مند به زرگری و جواهرسازی بودند و با استفاده از فلزات گرانبها زیورآلات بسیار زیبایی می ساختند. در جواهرسازی از دو نوع مواد اولیه استفاده می شود: مواد اولیه فلزی و مواد غیر فلزی.
- مواد فلزی
فلزات دارای ویژگی هایی همچون چکش خواری، خمش، پیچش و دوام بالا هستند. علاوه بر این به دلیل زیبایی بسیار مناسب برای ساخت زیورآلات می باشند. فلزاتی که در جواهرسازی مورد استفاده قرار می گیرند آهن ندارند و دارای قیمت های متنوعی هستند.
فلزات گرانبها مانند طلا و نقره در جواهرسازی به وفور استفاده می شوند. این نوع فلزات معمولاً کمیاب هستند، در برابر اکسیداسیون مقام بوده و به راحتی می توان کارهای سوهان کاری و جوشکاری روی آن ها انجام داد. این نوع فلزات انعطاف بسیار زیادی نیز دارند بنابراین می توان آن ها را به شکل دلخواه تبدیل کرد.
- مواد غیرفلزی
در ساخت جواهرات علاوه بر فلزات از سنگ های قیمتی و نیمه قمتی نیز استفاده می شود. الماس، یاقوت کبود، یاقوت سرخ و … برخی از سنگ های قیمتی هستند که در ساخت جواهرات مورد استفاده قرار می گیرند. امروزه جواهراتی که با استفاده از سنگ ها و شیشه های رنگی ساخته می شوند طرفداران فراوانی دارند.
صنعت جواهرسازی در ایران با ورود به قرن بیستم به عصری جدید وارد شد. این صنعت تحت تأثیر سبک های اروپایی و نوع لباس پوشیدن ایرانیان قرار گرفت. جواهرسازان ایرانی همواره با آفرینش های خاص و منحصر به فرد توانسته اند توجه جهانیان را به خود جلب کنند. جواهرسازی ایرانی در سطح بین المللی همیشه مطرح بوده و هست.
جواهرات ایرانی در دوره های مختلف
هخامنشیان
شمسه، مهره، بازوبند، دستبند، پلاک، دکمه، انگشتر، سنگ های قیمتی و … .
اشکانیان
استفاده از کمربندها و کلاه های تزئینی در این دوره رواج داشت. به تزئینات و درخشان سازی نیز توجه ویژه ای میشد.
ساسانیان
مصرف طلا در این دوره زیاد بود و کیفیت و پیچیدگی سکه ها و جواهرات حاکی از این امر است.
صفویان
جواهرات در این دوره بسیار ظریف و نازک بوده و تراش های مختلفی بر روی آن ها انجام میشد.